Bajtłomiej (ten sam, który swego czasu pisał programy dla Bajtockiego Inspektoratu Ochrony Środowiska) otrzymał zlecenie od współpracującego z BIOS-em Instytutu Badań Magmatycznych. Ten utalentowany informatyk musi teraz oprogramować system zbierający dane na temat aktywności gejzerów, z których znane są północne regiony Bajtocji.

Projekt realizowany przez IBM zakłada, że w obserwowanym rejonie wybudowana zostanie stacja badawcza, do której docierać będą sygnały z czujników zainstalowanych przy każdym z występujących tam gejzerów. Czujnik wyśle sygnał do stacji za każdym razem, kiedy zmieni się stan aktywności gejzeru (czyli kiedy rozpocznie się lub zakończy wyrzut wody). Sygnał z czujnika będzie miał format: G x y (gdzie x i y to współrzędne gejzeru). Każdy gejzer znajduje się w miejscu o innych współrzędnych. Nie ma gejzeru w miejscu, w którym jest stacja.
Dodatkowo, na każde żądanie IBM-u, Bajtłomiej powinien składać raport na temat aktualnego stanu gejzerów. Żądanie raportu będzie miało format: R a b. Należy wtedy podać, ile spośród gejzerów znajdujących się w odległości od stacji nie mniejszej niż a i mniejszej niż b (czyli z przedziału [a,b) ), jest aktualnie aktywnych (trwa wyrzut wody). 

Wejście

W pierwszej linii dwie liczby całkowite x_s i y_s (–10⁶ ≤ x_s,y_s ≤ 10⁶), oznaczające współrzędne stacji.
Następnie, nieokreślona liczba linii, z których każda zawiera jedną z dwóch możliwych informacji: sygnał z czujnika lub żądanie raportu.
Sygnał z czujnika ma postać: G x y, gdzie x i y to liczby całkowite (–10⁶ ≤ x,y ≤ 10⁶).
Żądanie raportu ma postać: R a b, gdzie a i b to liczby całkowite (0 ≤ a < b ≤ 10⁹).

Wyjście

Dla każdego żądania raportu, w osobnej linii, jedna liczba całkowita, oznaczająca: ile spośród gejzerów znajdujących się w odległości d od stacji, takiej że a ≤ d < b, jest aktualnie aktywnych.

Przykład

Wejście:
0 0
G 1 1
G 2 2
R 0 2
R 0 3
G 1 1
R 0 3
R 2 3
G 2 2
R 0 3
G 1 1
G 3 4
R 0 5
R 5 9

Wyjście:
1
2
1
1
0
1
1